فقر زباله گردی زنان را افزایش داده!
معاون ستاد برنامه‌ریزی رفاه اجتماعی سازمان بهزیستی؛ فقر، کاهش مسئولیت اجتماعی در جامعه و بی‌تفاوت مردم نسبت به محیط پیرامونی را از عوامل افزایش پدیده زنان زباله‌گرد و کارتن‌خواب در جامعه برشمرد.
سید حسن موسوی چلک در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره افزایش زباله‌گردان زن در جامعه با تاکید بر گسترش آسیب‌های اجتماعی در میان اقشار مختلف، گفت: یکی از موضوعاتی که طی سال‌های اخیر مشهودتر شده، وجود افرادی است که برای امرار معاش مجبورند؛ به کار در خیابان بپردازند که تکدی‌گران و کودکان کار و خیابان از آن جمله‌اند.
وی ادامه داد: همچنین در حال حاضر با زنانی مواجهیم که تنها بوده و برای تامین معاش خود مجبور به کار در خیابان، مترو یا پارک هستند و متاسفانه این پدیده در حال افزایش است.
موسوی چلک با بیان اینکه یکی از نگرانی‌های برخی سازمان‌ها مثل شهرداری آن است که مجبور به افزایش گرمخانه‌ها برای زنان هم شده‌اند، اظهار کرد: برخی از زنانی در این گرمخانه‌ها افرادی هستند که به دلیل اعتیاد یا سایر مسائل مجبور شدند؛ خیابان را به عنوان محل کار و زندگی خود انتخاب کنند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران خاطرنشان کرد: تغذیه یکی از نیازهای این زنان است و نمی‌توانیم بگوییم؛ این افراد بدون غذا می‌توانند زندگی کنند. مردم به این زنان به دلیل نداشتن کار و اینکه عموما درگیر اعتیاد و مسائلی از این دست هستند؛ کمتر کمک می‌کنند.
وی با تاکید براینکه مردم به زن سرپرست خانوار و کودک یتیم بیشتر کمک می‌کنند، و زنان معتاد کارتن‌خواب از سوی آنها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند، عنوان کرد: یکی از راه‌های تامین معاش برای این زنان علاوه بر تن‌فروشی و مسائلی از این دست پناه بردن به زباله‌ها برای یافتن آذوقه و مانده غذای دیگران است یا اینکه بتوانند از داخل زباله‌ها چیزی پیدا کنند که قابل فروش بوده و بخشی از نیاز خود را با استفاده از پول حاصله برطرف کنند.
موسوی چلک با اشاره به رابطه گسترده فقر در جامعه و بروز این نوع رفتارها و شیوه‌های زندگی در جامعه تصریح کرد: امروز همانطور که رهاشدگی و تنهایی زنان را در شهرهای بزرگ داریم، شاهد زباله‌گردی زنان هم هستیم. هرچند این موضوع هنوز خیلی فراگیر نشده، اما چندان هم دور از انتظار نیست که در شهرهای کوچک هم شاهد این پدیده باشیم.
این مددکار اجتماعی در ادامه بر کاهش مسئولیت اجتماعی در جامعه و بی‌تفاوت مردم نسبت به محیط پیرامونی به عنوان یکی از عوامل افزایش پدیده زنان زباله‌گرد و کارتن‌خواب تاکید کرد.
معاون ستاد برنامه‌ریزی رفاه اجتماعی سازمان بهزیستی کشور زنان مددجو نهادهای حمایتی همچون بهزیستی و کمیته امداد معمولا زنان سرپرست خانواری هستند که طبق قانون تامین زنان و کودکان بی‌سرپرست وسایر قوانین مرتبط مشمول حمایت این نهادها می‌شوند، بیان کرد: متاسفانه حتی حمایت‌هایی که این سازمان‌ها از این گروه زنان می‌کنند نیز کفاف زندگی آنان را نمی‌دهد.
وی با یادآوری اینکه در قانون برنامه پنجم قرار براین شد که این دو دستگاه موظفند؛ هر سال 10 درصد را توانمند کنند، تصریح کرد: متاسفانه ساختاری که ما در کشور برای حمایت و اشتغال این زنان داریم، ساختاری توانمندساز نیست که دلیل آن مسائلی از قبیل عدم مهارت در این زنان، محدودیت در منابع اجتماعی و وابستگی این افراد به نظام حمایت دولتی یا همان آب باریکه است که باعث شده در توانمندسازی این افراد خیلی موفق نباشیم.
موسوی چلک با تاکید براینکه خیابان جای امنی برای زنان نیست، گفت: این موضوع می‌تواند؛ تبعات مختلفی داشته باشد که سوءاستفاده از این زنان، گرایش آنان به اعتیاد و مسائل اخلاقی، قرار گرفتن در معرض خشونت، عدم توانایی اعتراض در برابر تضییع حقوقشان، ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله ایدز و هپاتیت، ارتکاب به جرایم مختلف از جمله سرقت، مشارکت در توزیع مواد یا حتی قوادی و... از آن جمله است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این زنان خانه و خانواده را تجربه نمی‌کنند که موضوعی بسیار مهم و در خور توجه است.
سید حسن موسوی چلک در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره افزایش زباله‌گردان زن در جامعه با تاکید بر گسترش آسیب‌های اجتماعی در میان اقشار مختلف، گفت: یکی از موضوعاتی که طی سال‌های اخیر مشهودتر شده، وجود افرادی است که برای امرار معاش مجبورند؛ به کار در خیابان بپردازند که تکدی‌گران و کودکان کار و خیابان از آن جمله‌اند.
وی ادامه داد: همچنین در حال حاضر با زنانی مواجهیم که تنها بوده و برای تامین معاش خود مجبور به کار در خیابان، مترو یا پارک هستند و متاسفانه این پدیده در حال افزایش است.
موسوی چلک با بیان اینکه یکی از نگرانی‌های برخی سازمان‌ها مثل شهرداری آن است که مجبور به افزایش گرمخانه‌ها برای زنان هم شده‌اند، اظهار کرد: برخی از زنانی در این گرمخانه‌ها افرادی هستند که به دلیل اعتیاد یا سایر مسائل مجبور شدند؛ خیابان را به عنوان محل کار و زندگی خود انتخاب کنند.
رئیس انجمن مددکاران اجتماعی ایران خاطرنشان کرد: تغذیه یکی از نیازهای این زنان است و نمی‌توانیم بگوییم؛ این افراد بدون غذا می‌توانند زندگی کنند. مردم به این زنان به دلیل نداشتن کار و اینکه عموما درگیر اعتیاد و مسائلی از این دست هستند؛ کمتر کمک می‌کنند.
وی با تاکید براینکه مردم به زن سرپرست خانوار و کودک یتیم بیشتر کمک می‌کنند، و زنان معتاد کارتن‌خواب از سوی آنها کمتر مورد توجه قرار می‌گیرند، عنوان کرد: یکی از راه‌های تامین معاش برای این زنان علاوه بر تن‌فروشی و مسائلی از این دست پناه بردن به زباله‌ها برای یافتن آذوقه و مانده غذای دیگران است یا اینکه بتوانند از داخل زباله‌ها چیزی پیدا کنند که قابل فروش بوده و بخشی از نیاز خود را با استفاده از پول حاصله برطرف کنند.
موسوی چلک با اشاره به رابطه گسترده فقر در جامعه و بروز این نوع رفتارها و شیوه‌های زندگی در جامعه تصریح کرد: امروز همانطور که رهاشدگی و تنهایی زنان را در شهرهای بزرگ داریم، شاهد زباله‌گردی زنان هم هستیم. هرچند این موضوع هنوز خیلی فراگیر نشده، اما چندان هم دور از انتظار نیست که در شهرهای کوچک هم شاهد این پدیده باشیم.
این مددکار اجتماعی در ادامه بر کاهش مسئولیت اجتماعی در جامعه و بی‌تفاوت مردم نسبت به محیط پیرامونی به عنوان یکی از عوامل افزایش پدیده زنان زباله‌گرد و کارتن‌خواب تاکید کرد.
معاون ستاد برنامه‌ریزی رفاه اجتماعی سازمان بهزیستی کشور زنان مددجو نهادهای حمایتی همچون بهزیستی و کمیته امداد معمولا زنان سرپرست خانواری هستند که طبق قانون تامین زنان و کودکان بی‌سرپرست وسایر قوانین مرتبط مشمول حمایت این نهادها می‌شوند، بیان کرد: متاسفانه حتی حمایت‌هایی که این سازمان‌ها از این گروه زنان می‌کنند نیز کفاف زندگی آنان را نمی‌دهد.
وی با یادآوری اینکه در قانون برنامه پنجم قرار براین شد که این دو دستگاه موظفند؛ هر سال 10 درصد را توانمند کنند، تصریح کرد: متاسفانه ساختاری که ما در کشور برای حمایت و اشتغال این زنان داریم، ساختاری توانمندساز نیست که دلیل آن مسائلی از قبیل عدم مهارت در این زنان، محدودیت در منابع اجتماعی و وابستگی این افراد به نظام حمایت دولتی یا همان آب باریکه است که باعث شده در توانمندسازی این افراد خیلی موفق نباشیم.
موسوی چلک با تاکید براینکه خیابان جای امنی برای زنان نیست، گفت: این موضوع می‌تواند؛ تبعات مختلفی داشته باشد که سوءاستفاده از این زنان، گرایش آنان به اعتیاد و مسائل اخلاقی، قرار گرفتن در معرض خشونت، عدم توانایی اعتراض در برابر تضییع حقوقشان، ابتلا به بیماری‌های مختلف از جمله ایدز و هپاتیت، ارتکاب به جرایم مختلف از جمله سرقت، مشارکت در توزیع مواد یا حتی قوادی و... از آن جمله است.
وی در پایان خاطرنشان کرد: این زنان خانه و خانواده را تجربه نمی‌کنند که موضوعی بسیار مهم و در خور توجه است.